Lubbi finnur málbein

Í Krílakoti er unnið með námsefnið Lubbi finnur málbein. Lubbi er íslenskur fjárhundur. Hann er duglegur við að gelta og þá heyrist ,,voff-voff-voff“.
Lubba langar mikið að læra að tala en þá vandast málið því þá þarf hann að læra öll íslensku málhljóðin.                                         

Krakkarnir hjálpa Lubba að læra íslensku málhljóðin með söng og ýmsum öðrum æfingum.  Hér til hægri á síðunni má finna skjal með söngtextum sem Lubbi notar.
Það sem hundum finnst best að naga er bein og er Lubbi engin undantekning. Þess vegna líta málhljóðin út eins og bein og nagar Lubbi beinin og lærir með því að tala smátt og smátt.  Í bókinni um Lubba er hvert hljóðið táknað með litlum og stórum bókstaf. Hverju málhljóði fylgir ákveðið lag og einnig stutt saga þar sem lögð er sérstök áhersla á hvert hljóð fyrir sig. Hvert málhljóð á sér ákveðið tákn, í þeim táknum er oft á tíðum stuðst við tákn með tali. Með því að tengja hljóðið við táknræna hreyfinguna er auðvelt að læra það og muna. Vísurnar  fjalla um hljóðin og auðvelt er að læra þær utan bókar. Unnið er með hljóðin í þrívídd þ.e. sjónskyn, heyrnaskyn og hreyfi- og snertiskyn. Með því er verið að æfa börnin í að tileinka sér íslensku málhljóðin og brúa bilið milli stafs og hljóðs sem að lokum kemur börnum á sporið í lestri og ritun. Lubbaefnið gefur færi á ótal skemmtilegum og fjölbreyttum leikjum sem ýta undir hljóðanám, stafa-hljóðaþekkingu, hljóðavitund og fleiri undirstöðuþætti fyrir lestrarnám.

Í forstofunni í Krílakoti situr Lubbi og bendir foreldrum á þann staf sem unnið er með hverju sinni. Þegar nemendur mæta í leikskólann færa þeir beinið sitt á réttan stað en á beininu er stafurinn þeirra. Í lok dags færa þeir svo beinið aftur á réttan stað sem gefur til kynna hvort nemandi sé í leikskólanum eða ekki.