Vegna óveðurs og ófærðar varð lítið um að vísnavinir hittust á skjalasafninu eins og vant er á föstudagsmorgnum. Til að bæta úr því og til upplyftingar er hér kvæði eftir Harald Zóphoníasson ort við svipaðar aðstæður og hrjá okkur núna.
http://bragi.info/haraldur/ljod.php?ID=3884